تکنولوژی نانو کریستال در تلویزیون SUHD سامسونگ؛ شاید برای بسیاری، عبارت نانو کریستال جدید و ناشناخته باشد و به این فکر افتاده باشند که نانو کریستال هم حتماً یکی از ترفندهای تبلیغاتی برای فروش بیشتر است. اما واقعیت نانو کریستال، مسئله دیگری است.
سال ها پیش با تولد نسل جدید تلویزیون های رنگی که اساس کار آنها بر کریستال مایع بود، شرکت های سازنده تلویزیون، کم کم به این فکر افتادند که از رقیبان خود پیشی بگیرند و در تولید تلویزیون حرفی جدید و منحصر به فرد بزنند. در این راستا، بسیاری از این شرکت ها برای نمایش طیف وسیع تری از رنگها، به دنبال ماده ای بودند که در کنار کریستال مایع، تصویری ایده آل و بی نظیر ارائه دهد.
با پیشرفت تکنولوژی ساخت ذرات نیمه هادی، مواد نانو کریستال بهترین گزینه برای تولید رنگ با دامنه گسترده و نوردهی بالا بود. اما متأسفانه از آنجا که تنها راه تولید این ماده استفاده از ماده سمی کادمیوم بود، بسیاری از سازندگان از ادامه مسیر ساخت منصرف شدند یا پروژه کاری خود را متوقف کردند، برخی نیز بی توجه به عواقب استفاده از این ماده، از آن در تولید محصولات خود استفاده کردند.
Nano Crystal Technology-bistac-ir01
از سال ۲۰۰۱، گروه تحقیق و توسعه سامسونگ با تمرکز بر حل این مشکل، به دنبال یافتن راهکاری برای حذف ماده کادمیوم در ساخت نانو کریستال بود و درنهایت، در سال ۲۰۱۵ سامسونگ موفق شد از تلویزیونی جدید بنام SUHD مجهز به تکنولوژی نانو کریستال، رونمایی کند.
همان طور که پیش تر اشاره شد، نانو کریستال ماده ای است متشکل از ذرات نانو متری که با عبور نور از آن رنگ تولید می شود. این ذرات هزاران برابر از قطر یک تار مو ریزتر هستند و به دلیل قابلیت نوردهی منحصر به فرد و تولید طیف وسیعی از رنگ در قالب یک لایه، در ساخت پنل تلویزیون های سامسونگ به کار رفته است. استفاده از این ذرات باعث می شود تصویر نهایی که مخاطب می بیند واقعی تر و با گستره رنگی وسیع تری باشد.
گفتنی است تا به امروز تنها سامسونگ موفق به تولید ماده نانو کریستال فاقد کادمیوم شده و این تکنولوژی نیز انحصاراً در اختیار این شرکت است. عنصر کادمیوم که با نماد Cd نمایش داده می شود، ماده ای کاملاً سمی و مضر برای انسان است و اتحادیه اروپا استفاده از این ماده را در ساخت تلویزیون از سال ۲۰۱۸ ممنوع کرده است.