آشنائی با رزین پلی استر؛ امروزه با توجه به اینکه علاقه مندان زیادی به محصولات ساخته شده از رزین وجود دارد گرایش به این رشته هنری که بسیار پر سود می باشد زیاد شده است. افرادی هستند که با تماشای فیلم های آموزشی در فضاهای مجازی اقدام به ساخت این دست از محصولات می کنند. اما به دلیل ابهاماتی که این ویدئوهای آموزشی دارند و بطور کامل برای هنر جو موارد را توضیح نمی دهند این افراد به هنگام تهیه رزین دچار سردرگمی می شوند. زیرا رزین ها انواع مختلفی دارند که هر یک از آنها متناسب با کاربردهای خاصی می باشد.
رزین های پلی استر رزین هایی مصنوعی هستند که از واکنش اسیدهای آلی دو عاملی و الکل های چند عاملی به دست می آیند. رزین های پلی استر در ساخت مواد قالب سازی، به عنوان تونر در چاپگر لیزری و به عنوان پیونده در رنگ های پلی استری کوره استفاده قرار می گیرد. پنل های دیواری ساخته شده از رزین پلی استر تقویت شده با فایبرگلاس به طور معمول در رستورانها، آشپزخانه ها و سایر مکان هایی که احتیاج به دیوارهای قابل شستشو دارند استفاده می شوند.
رزین پلی استر از جمله پرمصرف ترین رزینها خصوصاً در صنایع دریا یی می باشد. اگرچه که نسبت به رزین اپوکسی خواص ضعیف تری دارد اما تا کنون اغلب قایق های شکاری، قایق های بادبانی و قایق های باربری در صنایع کامپوزیت با کمک این سیستم رزینی ساخته شده است. رزین های پلیاستر اورتو به عنوان یک رزین استاندارد و اقتصادی توسط عده کثیری از مردم به کار می رود. رزین های پلیاستر ایزو هم در صنایع دریا یی با توجه به نیاز به مقاومت بالا در برابر آب، مورد استقبال فراوان قرارگرفته است.
رزین پلی استر ماده ای است که در مجسمه سازی و کارهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. رزین پلی استر در ابتدا به شکل مایعی است به غلظت مربا، ولی وقتی با هاردنر مخلوط می گردد، پس از مدتی حرارت آن بالا می رود و به حالت ژله در می آید و سپس سخت و محکم می گردد. (در گویش بازاری ایران، واژه “پلی استر” را که نام نوعی الیاف است، به جای رزین پلی استر نیز به کار می برند.)